Da nas ne donose roda jasno nam je i pre nego što naučimo da pišemo prva slova. Da Deda Mraz ne postoji, takođe shvatimo pre polaska u školu. Međutim, u svećice na torti, uz obaveznu želju, duvamo čak i kada osedimo. Zašto?
Foto: Sypsyn/flickr
Prvo ređamo onoliko svećica koliko godina punimo, zatim koristimo sveće u obliku brojeva, onda opet samo jednu (ne mora svako da zna koji nam je to rođendan po redu), kako bismo imali u šta da dunemo i zamislimo želju, zatvorenih očiju, naravno.
Slavljenje rođendana je tradicija koja datira još iz drevnog Egipta, a Rimljani su svečanost uveličali kolačima. Grci su 
pravili okruglu tortu što je simbolizovalo Mesec.
Svećice smo počeli da koristimo u kasnom 18. veku i to najpre u Nemačkoj. Navodno je jedan imućni grof na svom gala rođendansko partiju, goste iznenadio ogromnom okruglom tortom sa svećicama koje su simbolizovale svetlost života.
Duvanjem u sveće, želja koja se tom prilikom poželi šalje se direktno Bogu, a veoma je bitno da se sve istovremeno ugase kako bi poruka bila odjednom prosleđena i ekspresno ispunjena.
Inače, neki narodi stavljaju svećicu više od godina slavljenika, verujući da mu tako produžavaju život.
Izvor: Mondo
