Izgleda da sa grimase i izrazi lice koje pravimo kad smo srećni, ljuti ili tužni prenose s kolena na koleno, kažu izraelski naučnici, koji su proučavali izraze lica među osobama povezanim rodbinskim vezama.
Prema rezultatima zaključili su da su izrazi lica nasledni, što potvrđuje Darvinovu tezu postavljenu još 1872. godine. “Zaključili smo da su pojedini izrazi lica tipični za pojedine porodice, nešto poput “ličnog potpisa”, saopštio je izraelski naučni tim.
Oni su proučavali izraze lica 21 volontera koji su od rođenja slepi i upoređivali ih s izrazima lica njihovih rođaka koje nemaju isti hendikep. Volonteri su “pravili face” kad su naučnici tražili da grimasom izraze osećanje sreće, tuge, ljutnje, gađenja, šoka, iznenađenja, koncentracije i sl. i snimali te grimase. Kada su zapažanja uporedili sa “facama” koje su na iste nadražaje pravili njihovi rođaci, otkrili su da njihovi slepi rođaci, iako nikad nisu videli takve grimase, prave praktično iste izraze lica.
“Izrazi lica tipični su za pojedine porodice, oni su nam urođeni i evoluciono utemeljeni. Sledeći korak je da pokušamo da otkrijemo tačne gene koji prenose tu informaciju, izjavila je Gili Peleg, voditeljka naučnog tima. Ovo otkriće bi, kaže, moglo da utiče i na proučavanje autizma, kod kojeg su upravo izrazi u centru pažnje pri pokušaju određivanja stanja ili raspoloženja pacijenta.
Izvor: 021
