Terapija dijabetesa tipa 1 koristeći matične ćelije daje obećavajuće rezultate

U ranoj studijskoj fazi koju je sprovodila Američka Dijabetička Asocijacija i Šangajski Univerzitet, eksperimentalna procedura u kojoj se koriste matične ćelije pomogla je 15 tinejdžera koji boluju od dijabetesa tipa 1, da obustave injekcije insulina u trajanju od 18 meseci, u proseku.

Studija je bila veoma mala, a sama procedura još uvek nije prilagođena za širu upotrebu.

„Sada imamo jedinstveni pristup nekim pozitivnim rezultatima, ali je još uvek rano. Treba nam bolje razumevanje bioloških proces koji se nalaze iza samog tretmana i da pratimo pacijente zbog drugotrajnih sporednih efekata“, dr Robert E. Ratner – Glavni naučni i medicinski direktor Američke Dijabetičke Asocijacije.

Ovo je poslednja od nekoliko studija matičnih ćelija, a koje pokazuju obećavajuće rezultate u terapiji dijabetesa tipa 1, rekao je Ratner.

U studiji, 15 od 28 tinejdžera koji boluju od dijabetesa tipa 1, a koji su primili eksperimentalni tretman u kojem se koriste njihove matične ćelije, ušli su u remisiju i nisu im bile potrebne injekcije insulina u trajanju od 18 meseci prosečno.

„Koktelni tretman“ kombinuje terapiju matičnim ćelijama sa lekovima koji vrše supresiju imunog sistema tela. Kod dijabetesa tipa 1, imuni sistem napada i uništava ćelije koje proizvode insulin, a koje se nalaze u pankreasu.

Eksperimentalni tretman se naziva „autologna ne-mijeloablativna transplantacija hematopoeznih matičnih ćelija“. Cilje je da uništi destruktivne ćelije imunog sistema i zameni ih nezrelim matičnim ćelijama, koje su programirane da ne uništavaju ćelije koje proizvode insulin.

Prvo, pacijenti primaju lekove koji stimulišu proizvodnju krvnih matičnih ćelija. Krvne matične ćelije se zatim vade iz tela i zamrazavaju. Potom, pacijenti bivaju hospitalizovane i dobijaju lekove koji uništavaju destruktivni imuni sistem. Prikupljene matične ćelije se vraćaju u telo pacijenta.

Osam tinejdžera koji su bili uključeni u studiju, nastavili su bez insulina u trajanju od dve godine, u proseku. Jedan pacijent je nastavio bez insulina u trajanju od 3.5 godina.

„Svi naši pacijenti koji su primili terapiju, smatraju je vrlo vrednom i plodotvornom, mada su neki od njih doživeli i sporedne efekte“, vođa studije dr Weiqiong Gu.

Kao rezultat lekova za supresiju imunog sistema, većina pacijenata u studiji doživeli su sporedne efekte koji uključuju: niske nivoe leukocita, groznice, mučnine, gubitak kose i supresiju koštane srži.

Najveći deo gore navedenih sporednih efekata nestao je unutar dve do četiri nedelje, a ono što do sada nije viđeno kod drugih studija je da nijedan pacijent nije razvio infekciju, zapaljenje pluća. nizak broj spermatozoida ili oštećenja organa. „Jedna žena je ostala u drugom stanju prirodnim putem, godinu dana nakon transplantacije i rodila je zdravu devojčicu“, izjavio je Gu.

Pacijenti će morati da budu praćeni godinama, da bi se osiguralo da neće razviti poznate komplikacije koje se vezuju za imunosupresivne lekove, a ovo uključuje tumore i neplodnost.

Ovi nalazi su predstavljeni na godišnjem sastanku Američke Dijabetiče Asocijacije i pojavljuju se u Julskom izdanju medicinskog žurnala Diabetes Care.